ξεχύνομαι σαν εμετός στο τερέν

Και τώρα που καλοκαίριασε,αποφάσισα να αναβαθμίσω τις ηλεκτρονικές δεξιότητές μου।Πάρτε λοιπόν για αρχή τον άφθαστo ΓΚΑLICE cooper,την καλύτερη κροσόβερ αποκριάτικη στολή εβερ...



Και λίγη μαστούρα για τη συνέχεια

Beefheart Commercial

Σποτ του 1971 που διαφημίζει το δίσκο Lick My Decals Off, Baby. Καμμενιά μεγάλη. Δεν παίχτηκε πολύ γιατί οι τηλεθεατές παραπονέθηκαν. Λογικό, είναι πολύ προχώ.

Επίσης, φίλε αναγνώστη, μεγαλοπαραγωγέ του Holly του Wood, μην κάθεσαι. Ξεκίνα επαφές για να γυρίσεις τη ζωή του Beefheart. Σου προτείνω πρωταγωνιστή τον Jack Black, κυρίως λόγω ομοιότητας.

Ήμαρτον

Ρε Θανάση, με τον Ντέιβιντ; Δηλαδή, τι θα ήταν χειρότερο; Ο Μπράντον;

Μάλλον το Μεγκανάκι άκουσε στο Wal-Mart που'χε πάει να πάρει φουντούνια αυτό το laid back άσμα και τον ερωτεύτηκε (αγόρασε και το cd):

Ίσως βέβαια σε ζάπινγκ από Πάνια να είδε και αυτή τη σκηνή από την αγαπημένη μας σειρά, όπου το αγόρι μας δίνει ρέστα με το αψεγάδιαστο φλόου του:

Βέβαια, ηλεκτρονοφυλλάδα σχολίασε σχετικά ότι "It took a full decade before white people were allowed to rap in public again after that performance". Ένα είναι σίγουρο όμως, όπως μου'πε και η Καιτούλα που'ταν μαζί της στο ΙΕΚ, το Μεγκανάκι έχει ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, άλλωστε ακούει Μπρίτνει στ'αερόπλανα για να μη φοβάται (ρε συ, γι'αυτό γύρισε η άλλη το Toxic;). Και για τους επαγγελματίες δισκοκριτικούς που χλευάζουν τον βανίλα της, απαντά με ένα τατού που έχει στα πλευράκια, τσιτάτο του Νίτσε: "And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music". Εμένα πάντως Θανάση μου ένα πράμα με ανησυχεί. Ο Ντέιβιντ με μια δεκαετία διαφορά αντιγράφει το λουκ του George Michael. Λες;

Ο άντα που παίζει τα πάντα

Θανάση μου, γύρισα σελίδα, καβάτζαρα τον κάβο και όλα αυτά. Χτες κατά τις 00:00, όταν ολοκληρώνονταν τριάντα χρόνια περιοδείας, άκουγα τον Michael "Kidd Funkadelic" Hampton να παίζει το Maggot Brain, με τα I-don't-give-a-fuck γκριζομάλλικα ράστα κοτσιδάκια του. Εδώ μαζί με τον μακαρίτη τεράστιο Eddie Hazel:

Αλλά δεν μελαγχολώ, υπάρχει λαμπρό μέλλον μετά τη συνταξιοδότηση, όπως αποδεικνύει η Mamy Rock:

Δώρο για έναν ακόμη που ρασταντάρισε

Μπορεί εσείς να τους ξέρατε τους Pram, εγώ μόλις τους ανακάλυψα. Experimental-jazz-electro, μυστήρια όργανα, ένα παράξενο soundtrack, κατάλληλο για το χανγκόβερ της φιέστας των -άντα. The Moving Frontier λέγεται, Θανάση εσύ μόλις το πέρασες, εμπρός για το επόμενο.

Αγαπώ Purdie

Παίρνω την I-wish-I-was-black σκυτάλη από σούπιο και διατυμπανίζω την αδυναμία μου στον Αφροτουμπανέζο, τον Bernard Purdie. Έπεσα τυχαία σε tutti εδώ τη συλλογή με breaks φοβερά και τον θυμήθηκα. Και επειδής είναι μόνο ορεκτικό σε δίνω τσάμπα και το κυρίως πιάτο με αφροτουμπανέζικα μεζεκλίκια απ'τα χεράκια (και τα ποδαράκια) του Purdie.

Πάρε αφροτουμπανέζικη σπαλομπριτζόλα να γουστάρεις.


Σε θυμίζει κάτι; Δες τι λένε και οι καλύτεροι πελάτες του Purdie:


Χόρτασες Θανάση;

Sudamericanos-Europeos ή μια άχρηστη στατιστική παρατήρηση

Αν οι ασιατικές ομάδες δεν κάνουν κάποιο θαύμα, στα προημιτελικά του Μουντιάλ θα έχουμε 4 λατινοαμερικάνικες ομάδες εναντίον 3 ευρωπαϊκών. Αυτό φυσικά δεν έχει ξαναγίνει όσα χρόνια βλέπουμε μπάλα. Τουναντίον, πολλές φορές στο παρελθόν η αναλογία έχει φτάσει στο 7-1 υπέρ των ευρωπαϊκών. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Αν πάντως λυπόμαστε για τη Νιγηρία ως μπλογκ, νομίζω ότι προσωπικά λυπάμαι λίγο παραπάνω γι' αυτή τη μοναδική μορφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, τον Καμερουνέζο Σονγκ, που εμφανίστηκε για 4η φορά σε μουντιάλ. Γι' αυτό ας του αφιερώσουμε ένα αγαπημένο τραγούδι σε μια σπάνια εκτέλεση.

Σικάγο γίναμε

Αντί για νέα από την τουρνέ, επιστρέφω με μια μικρή ανακάλυψη μέσω ελληνικού ραδιοφώνου. Παλαιομοδίτικος ήχος, κάτι μεταξύ χιπ χοπ και τριπ χοπ, όπως γουστάρεις πέστο, λέγεται Maker, από τον dj και παραγωγό Marco Jacobo, έρχεται από το Σικάγο και είναι ό,τι πρέπει για late night καταστάσεις.

Holy Fuck (ΜΗ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ)

Myspace
Info
"The band was formed with the intent of creating the equivalent of modern electronic music without actually using the techniques—looping, splicing, programming and the like—of that music."
Link

Κρυσταλλινα Καστρα

Crystal Castles is an experimental electronic music band from Ontario, consisting of producer Ethan Kath and vocalist Alice Glass. Crystal Castles are known for their chaotic live shows and their lo-fi home productions.
Η τελευταια τους δουλεια βρισκεται εδω.

Το τρομπόνι μη ρουφάς τη βουβουζέλα να φυσάς

Και μεις αθρώποι είμαστε. Γιατί να μη φυσήξουμε δηλαδής;

© sigalas

Το κορίτσι της ντίσκο

Θανάση μου, σχώρνα με, αλλά είμαι μακαρονάς τι να κάνω, ντίσκο μίσκο, που λένε και οι Telex.

Ο Nouriel Roubini έχει προβλέψει στους FT ότι στον επόμενο τελικό του Dancing with the stars θα χορέψει ζεϊμπέκικο ο Γιώργος και θα χτυπάνε παλαμάκια οι εταίροι μας, οι οποίοι και θα σβήσουν επιτέλους το χρέος μας χάρη στη λεβεντιά του.

Νέοι διαδραστικοί χημικοί αδελφοί

Θανάση δεν είναι κακό το καινούργιο των Chemical Brothers, ωραία και τα βιντεάκια, τσέκαρε το χάιφάι teaser:

Κι εδώ ολόκληρο το βιντεάκι του Swoon:

Sorry for Nigeria

Φανταστικός Ήχος που δεν φεύγει - Up Tight

Εδώ το Beggin' του καλοκαιριού, τι να μας πει κι ο Pilooski δηλαδής.

Το edit μας προσφέρει απλόχερα ο ΦΗ στο site του. Κι εδώ το "αυθεντικό" των Up Tight που είχε την καλοσύνη να ανεβάσει ο Άτακτος:

Εδώ το αυθεντικότερο από τους Zombies κι εδώ η διασκευή από τους Peoples, νομίζω το Σαλονικιώτικο είναι το πιο γκαραζιάρικο όλων. Περιέχεται στη συλλογάρα Shakin' in Athens, τσεκάρετε και τα υπόλοιπα ελληνικά posts στο 60s μπλογκ. Μια ακόμη διασκευή από Up Tight, στο Applausi των ιταλών "I Camaleonti":

Άντε πάρτε κι ένα ακόμα Up Tight με άρρωστο beat:

Θανάση προσοχή, μην τους μπερδέψεις με τους ομώνυμους γιαπωνέζους ψυχεδελάδες.

Μιχάλης Δ strikes back!

Πληροφορίες εδώ και το δισκάκι του φίλου Μιχάλη τσιμπίστε από 'δώ.

Χιώτη σβήσε τη φλόγα

Που λες Θανάση άκουγα πρόσφατα κασετούλα με διάφορα ελληνικά και πέφτω στο εξής σόλο του Χιώτη που τα σπάει (2:30 και μετά):

Κι εδώ η φλόγα σε οργανική βερσιόν:

Άκου κι εδώ το ταξιμάκι. Κι εδώ Χιώτης και Χέντριξ (και Καζαντζίδης που θα'λεγε ο Τζιμάκος). Όπως λέει όμως και ο αξιότιμος γιουτιούμπερ σχολιαστής "έλα όμως που στα συρτάρια του Jimi βρέθηκε το "Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ"....με την ερμηνεία του Καζαντζίδη. Φαντάζομαι πως ο λόγος δεν ήταν ο Καζαντζίδης". Ή με τα λόγια του ίδιου του Jimi, "υπάρχει ένας Έλληνας που παίζει ένα παράξενο όργανο και είναι πιο γρήγορος από μένα. Εγώ παίζω όσο πιο γρήγορα μπορώ, ο Χιώτης παίζει όσο γρήγορα θέλει". Κι εδώ κάποια βιογραφικά. Επίσης, κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα η εξής βιογραφία και ταινία.

World Collapse Explained in 3 Minutes

Zalatnay & Ουγγαρέζος

Βάλθηκε ο Θανάσης να βρει το δίσκο της Τζέσσικα που πόσταρε ο χοντρός. Τα search results ήσαν λιγοστά μα βρήκε über-post στο μαγαζί του δισκορύχου για την Sarolta Zalatnay, Ουγγαρέζα rock & roll τραγουδιάρα über-star.

Bios και πολιτεία η θεία. Δισκογραφεί απ' το 67, έκανε από παλιά παρέα με όλες τις μούρες και επειδής είναι rock & roll και δεν κωλώνει έκανε και GILF φωτογράφιση πριν μερικά χρόνια στο Playboy. Εξαιρετική ρετροσπεκτίβα του εφτά την οποία και δειγματίζω πάραυτα.




Και επειδή Αθήνα Βουδαπέστη ένα λουκάνικο δρόμος, ο Ουγγαρέζος ο βλογιοκομμένος σε πόσα κανάλια βγαίνει ρε παιδιά; Πόσες ώρες βγαίνει στο γυαλί; Άλλον δεν έχουν να βάλουν;

ΔΝΤ βρε ΔΝΤ

Θανάση μου οι φίλοι μου είναι ρεμάλια και δεν με ενημερώνουν για τίποτα. Ευτυχώς υπάρχουν και οι ταξιτζήδες, πρώτη κούρσα σήμερα και ορίστε:

Τα σκουπίδια της νέας Φιλοθέης

Προχθές, εκεί λοιπόν που ρουφούσαμε τα φραπέ μας με τον Γερμά πρίν πάμε για μια γαστριμαργική επίσκεψη στον πλανήτη του γαλλικού τυριού αποφασίσαμε να κατεβάσουμε τα σκουπίδια στους κάδους της Νέας Φιλοθέης. Με το που κατεβήκαμε λοιπόν συναντήσαμε δύο φοβερούς δημοτικούς υπαλλήλους, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που παλεύουν να συμπληρώσουν ένσημα μπάς και πάρουν σύνταξη (λέμε τώρα) που τακτοποιούσαν με περίσσεια τέχνη τα απορρίματα της γειτονίας. Τα 'παμε λίγο και πρίν τους αποχαιρετήσουμε μας εκμηστηρεύτηκαν ένα μυστικό που κανένας άλλος στο δήμο δεν ξέρει...

Ο λόγος για την Τζέσσικα και τον Τέρη






Ράστα (ποτέ) trash daddy έπρεπε να είσαι εκεί!