The Sorcerers / In Search of the Lost City of the Monkey God

Avec plaisir.



On their second album, bassist/guitarist Neil Innes, drummer Joost Hendrickx, and reedman Pete Williams, don’t stray too far from the basics; their songs feature snaking woodwind melodies and weightless vibraphone and organ wedded to cracking funk grooves.

δοκιμή εδω

We Welcome Tomorrow [EP] by Portico Quartet

Κερνάω σφηνάκι.

Νταραβέρι εδώ

Goodbye Blue by BADBADNOTGOOD

Οι αγαπημένοι BBNG επιστρέφουν με νέο σινγκλάκι με φωνητικά.

Νταραβέρι εδώ

Time (You and I) by Khruangbin

Jungle Fire by Jungle Fire

"If the Godfather of Soul had started a Salsa band, it might have sounded like Jungle Fire".

Biri biri στο συνάδελφο

Nothing Gold Can Stay by Kasper Bjørke

Εγώ πάντως ονειρεύομαι θάλασσες και ψαροπούλια.

Το Part B:

Νταραβέρι εδώ

Reykjavik by Glass Museum

Ωραίοι οι Βέλγοι.

Νταραβέρι εδώ

Room With A View by Rone

Βγήκε και αυτό.

Νταραβέρι εδώ

MEMORY TRACER by AURAGRAPH

Άκου και αυτό. Σκοτεινό και υποχθόνιο, όπως πρέπει δηλαδή.

Νταραβέρι εδώ

Space Echo - The Mystery Behind the Cosmic Sound of Cabo Verde Finally Revealed

Πριν γίνουν όλα αυτά ήθελα να πάω στο Πράσινο Ακρωτήρι. Η αναβλητικότητα βέβαια δεν με άφησε να κλείσω εισιτήρια (και να ψάχνω τώρα αποζημίωση). Αλλά ακούω αυτό τώρα και τη βρίσκω. Πού θα πάει, δεν θα τελειώσει; Αγαπημένο το 14.

Το μυστήριο αποκαλύπτεται παρακάτω:

In the spring of 1968 a cargo ship was preparing to leave the port of Baltimore with an important shipment of musical instruments. Its final destination was Rio De Janeiro, where the EMSE Exhibition (Exposição Mundial Do Son Eletrônico) was going to be held.

It was the first expo of its kind to take place in the Southern Hemisphere and many of the leading companies in the field of electronic music were involved. Rhodes, Moog, Farfisa, Hammond and Korg, just to name a few, were all eager to present their newest synthesisers and other gadgets to a growing and promising South American market, spearheaded by Brazil and Colombia.

The ship with the goods set sail on the 20th of March on a calm morning and mysteriously disappeared from the radar on the very same day.

One can only imagine the surprise of the villagers of Cachaço, on the Sao Nicolau island of Cabo Verde, when a few months later they woke up and found a ship stranded in their fields, in the middle of nowhere, 8 km from any coastline. After consulting with the village elders, the locals had decided to open the containers to see what was inside – however gossip as scintillating as this travels fast and colonial police had already arrived and secured the area.

Portuguese scientists and physicians were ordered to the scene and after weeks of thorough studies and research, it was concluded that the ship had fallen from the sky. One of the less plausible theories was that it might have fallen from a Russian military air carrier. The locals joked that again the government had wasted their tax money on a useless exercise, as a simple look at the crater generated by the impact could explain the phenomena. “No need for Portuguese rocket scientists to explain this!” they laughed.

What the villagers didn’t know, was that traces of cosmic particles were discovered on the boat. The bow of the ship showed traces of extreme heat, very similar to traces found on meteors, suggesting that the ship had penetrated the hemisphere at high speed. That theory also didn't make sense as such an impact would have reduced the ship to dust. Mystery permeated the event.

Finally, a team of welders arrived to open the containers and the whole village waited impatiently. The atmosphere, which had been filled with joy and excitement, quickly gave way to astonishment. Hundreds of boxes conjured, all containing keyboards and other instruments which they had never seen before: and all useless in an area devoid of electricity. Disappointment was palpable. The goods were temporarily stored in the local church and the women of the village had insisted a solution be found before Sunday mass.

It is said that charismatic anti-colonial leader Amílcar Cabral had ordered for the instruments to be distributed equally in places that had access to electricity, which placed them mainly in schools. This distribution was best thing that could have happened - keyboards found fertile grounds in the hands of curious children, born with an innate sense of rhythm who picked up the ready-to-use instruments. This in turn facilitated the modernisation of local rhythms such as Mornas, Coladeras and the highly danceable music style called Funaná, which had been banned by the Portuguese colonial rulers until 1975 due to its sensuality!

The observation was made that the children who came into contact with the instruments found on the ship inherited prodigious capabilities to understand music and learn instruments. One of them was the musical genius Paulino Vieira, who by the end of the 70s would become the country ́s most important music arranger.  

For Their Love by Other Lives

Επέστρεψαν και αυτοί. Στο γνώριμο ύφος.

 

Νταραβέρι εδώ

Pastel Planet / The White Room

Περσινό αυστραλιανό ντράμι. Ό,τι να'ναι.



δοκιμή εδώ

Catholic Action / Celebrated By Strangers

High volume + καθαρτικό κοπάνημα.



δοκιμή εδώ

IHF / Oasis

Συμπαθές μπλιμπλίκι.



δοκιμή εδώ

(άκου και κάτι παλιότερο)

Jacob Bellens / My Heart Is Hungry And The Days Go By So Quickly

Καινούργιο κι ο Δανός.
Μέτριο, αλλά έχει το highlight του.





δοκιιμή εδώ

L'Eclair

Aστροπελέκι.

Little Pieces by George Gaudy

Το άκουσα στη σειρά έτερος εγώ και απ'οτι είδα μολις κυκλοφόρησε το LP Little Pieces. Ωραίος ο Ζορζ.

Fink / Bloom Innocent [Original + Acoustic]

Στο πολύ χαλαρό.



δοκιμή εδώ

Στο ακόμα πιο πολύ χαλαρό.



δοκιμή εδώ



Καλό Πάσχα!

Pyramid by Jaga Jazzist

Ήθελα να ποστάρω το Apex, το τελευταίο κομμάτι του EP, αλλά δε το βρήκα εύκαιρο.

Νταραβέρι εδώ

Adrian Younge & Ali Shaheed Muhammad / Jazz Is Dead 001

Ο φίλος του μπλογκ Adrian Younge με τον Ali Shaheed Muhammad των A Tribe Called Quest τζαζάρουν με χάι τζαζίστες και σκοτώνουν τη τζαζ.









δοκιμή εδώ

κλιπ

τριπ

Monophonics / It’s Only Us

Ξέχασα να σου πω, βγάλαν κι αυτοί καινούργιο.



δοκιμή εδώ

John Tejada / Moving 909s (Plaid Remix)

δοκιμή εδώ

DJ Shadow feat. Samuel T. Herring / Our Pathetic Age

Μόλις 5 μήνες μετά είπα να ασχοληθώ διεξοδικά με το τελευταίο DJ Shadow.
Και ως εκ θαύματος ανακάλυψα πως εκτός από ανελέητο ραπ και αδιάφορα instrumentals, παίζει κι αυτό το κομψοτέχνημα με συμμετοχή του all time favorite Samuel των Future Islands.

L’Impératrice – Fou / Exit

Κοίτα να δεις Θανάση τι e-mail μου στέλνουν που τ'ακούν στο σποτιφάι.



δοκιμή εδώ

Scott Grooves - E2-E4 (Manuel Gottsching's E2-E4 cover)

Δεν ξέρω αν το έχεις ακούσει το ορίτζιναλ (που είναι γαμάτο) αλλά αυτή τη διασκευή την έψαχνα πολύ καιρό. Τσέκαρε το.

"Detroit badman Scott Grooves sneaks out this future classic single-sided 12" live-band cover of Manuel Göttsching’s proto-Techno classic. 15 minutes of bliss, with a brilliant performance from the drummer."

Άκου και το ορίτζιναλ.

Νταραβέρι εδώ

Peter Bjorn and John / Endless Dream

Sympa. (το κομμάτι, όχι το υπόλοιπο άλμπουμ)



δοκιμή εδώ

κλιπ

εμ με κόλλησες, εμ δεν το πόσταρες

Duke Dumont / Duality

για το feelgood κλιπ και για ποστάρουμε house



δοκιμή εδώ

Idontknow by Jamie xx

Παω να πάρω ντραγκς και ξανάρχομαι.

Νταραβέρι εδώ

Tamikrest / Tamotaït

Άλλο ένα δισκάκι στη μακρά παράδοση των Tinariwen.
(Τους Tamikrest θυμίζω, τους είχε ανακαλύψει ο Chris Eckman και είχε κάνει την παραγωγή στο 1ο τους άλμπουμ)



δοκιμή εδώ

Ultraísta / Sister

Ρίξε μια ματιά και σ'αυτό, αν και δεν θα σε συγκλονίσει - προς το τέλος κάτι λέει.
Από τη σύνθεση του γκρουπ περίμενα καλύτερα αποτελέσματα.
("Ultraísta are a supergroup of sorts, made up of Beck and REM’s live drummer Joey Waronker, wispy electro-pop singer Laura Bettinson, best known for her work as Femme and Dimbleby & Capper, and long-standing Radiohead producer Nigel Godrich" -  Godrich και Waronker είναι και στους Atoms for Peace)



δοκιμή εδώ

Sufjan Stevens, Lowell Brams / Aporia

Τελικά κάθε άμπιεντ δίσκος είναι νόμος να έχει τουλάχιστον έναν ελληνικό τίτλο κομματιού.
Στο επιβεβαιώνει ο Σούφγιαν με τον πατριό του.



δοκιμή στο συνάδελφο

(trivia από discogs:

Lowell Brams was raised in West Alexandria and Dayton, Ohio. He met Sufjan Stevens in Detroit, Michigan, in 1976, but Sufjan was eleven months old and doesn’t remember it. After Lowell and Sufjan’s mother married, they re-met in 1980 in Eugene, Oregon, have been friends since then, and started Asthmatic Kitty together in 1998. They are both insomniacs, the theme Sufjan suggested for his solo debut album.)

Pottery

(πού και πού η συνδρομή στο Paste αποκτά νόημα)

Σπάστα. (με επιρροές Μπιάφρα)



απ' εδώ

τσεκ και το στούντιο βερσιόν (κάπου χάνει)



και μια γεύση από το πρώτο τους άλμπουμ που έρχεται

Pantha du Prince / Conference of Trees

Tree-πάτο.
Δυστυχώς την εμφάνιση στα μέρη μας το Μάιο την πήρε ο διάολος.
Σε είχαμε προϊδεάσει, τσέκαρε ολόκληρο το lp.





δοκιμή εδώ

Dire Wolves - Grow towards the light

Τις τελευταίες μέρες, όταν πρέπει να δουλέψω επειγόντως στο σπίτι, βάζω αυτό στα ακουστικά και τσίτα τα γκάζια.

Henry Was / I’ll Be With You (Hidden Spheres Remix)

Mucho gusto.



δοκιμή εδώ

Gang by Anoraak ft Sarah Maison

Επιμένουμε γαλλικά. Ο Anoraak επιστρέφει στην Partyfine του Yuksek παρέα με την επίσης Γαλλίδα (σύμπτωση;) Sarah Maison με sensual, chic disco κομμάτι. Oh gang gang.

Money by Hått

Από την καινούρια συλλογή της Kitsuné "Parisien" (που κατά τα άλλα δεν ακούγεται).

Rone - Ginkgo Biloba

 Θανάση μου, τσίμπα και νέο προχώ κλιπάκι από τον Rone:

Η σκηνοθέτιδα μας λέει τα εξής: "Where sensuality confronts excess. Where humans are overwhelmed by Nature. Where their souls finally leave consumption" (Sarah Al Atassi, director)
Εγώ λέω: φρικαρισμένοι χίπστερ το σκάνε από την Ντίνα και διοργανώνουν gore μπραντς στο δάσος πριν σκάσουν τα drone. To αλμπουμάκι βγαίνει στις 24 Απριλίου, εδώ θα είμαστε.
ΧΑΣΤΑΓΚ: Σαν βγω απ'αυτή τη φυλακή (με Easter egg που μπορεί να σου ξέφυγε).

Yuksek / Nosso Ritmo

Είναι στα πάνω του ο φίλος Γάλλος.
(Yüksek means "high" in Turkish)







δοκιμή εδώ
 

Fila Brazillia / MMXX

Μετά από μια δεκαετία οι παλιοσειρές επιστρέφουν (χωρίς να εντυπωσιάζουν πάντως).



δοκιμή στο συνάδελφο

χα!

Squarepusher / Lamental

Πιο μελωδικός από ποτέ.



δοκιμή εδώ

Weedman by Channel Tres

Να χαλαρώσουμε λίγο λέω εγώ.

Leifur James

Δεν θυμάμαι να έχουμε μιλήσει γι'αυτόν. Το 2o άλμπουμ του κυκλοφορεί 24 Απρίλη.

Τσέκαρε και αυτό το κλιπ.

Jazz Sabbath by Jazz Sabbath

Χαχαχα, τι σκαρφίστηκε ο θεούλης.

Νταραβέρι εδώ

Andrew Weatherall - Pamela #1

Τιμής ένεκεν.

Νταραβέρι εδώ

Too Late by Washed Out

Καλοκαιριάζει ρε τι θα κάνουμε;

Aries by Gorillaz ft. Peter Hook & Georgia

Άλλο ένα σινγκλάκι από Gorillaz μαζί με τον Peter Hook των New Order.

Νταραβέρι εδώ

Floating Points / Bias

δοκιμή εδώ

Various / Velvet Desert Music Vol. 2

"...a collection of chilled out electro-psychedelia that brings a particularly European vision to bear on the myth and mystique of the wide-open American landscape."



δοκιμή εδώ

Pablo Nouvelle / Obsolete

Νταπαντούπικο.







δοκιμή εδώ

Intellectual Thinking by New World Music

Άλλο ένα από τα παλιά, πάλι από την From The Stacks.

Nταραβέρι εδώ

Major Arcana ‎by Major Arcana

Επανέκδοση από την From The Stacks, πολύ καλό.   

Νταραβέρι εδώ

Arms And Sleepers / Eastern Promises

δοκιμή εδώ

Glass Museum [update]

Τελικά 24 Απριλίου το καινούργιο.

Those Shoes by Abbey Spells

Το ακούω εδώ και κάτι μέρες ασταμάτητα. Από τη συλλογή Claremont Editions, Vol. 1. 

Νταραβέρι εδώ

τα κλιπ του Μπόμπι

Thievery Corporation - Symphonik (2020)

"Thievery Corporation played a historic concert in 2017 at The JFK Center for the Performing Arts in Washington, D.C. The show saw their songs re-imagined with orchestral arrangements from some of today's leading young classical composers. To honour this show and inspiration it provided, Hilton and Garza have created Symphonik - recorded with Prague’s FilmHarmonic Orchestra along with Thievery Corporation's live band and engineering and co-production by Gianmaria Conti."

Νταραβέρι εδώ