Με ελαφρώς διπλωμένο σελοφάν, είναι ο τρόπος που θυμάμαι αυτόν τον δίσκο, τον αγαπημένο μου από Husker Du. Ενδοσκόπηση, ανασύνταξη και καινούριες μέρες. Θα τον βρείτε εδώ. Πάντα προτιμούσα τα κομμάτια του Hart. Diane, Pink Turns To Blue, Never Talking To You Again, Girl Who Lives On Heaven Hill, Don't Wanna Know If You Are Lonely. Είμαι ποπστερ τελικά το παραδέχομαι. Αν δεν έχετε ασχοληθεί με Husker Du, είναι από τα πράγματα που θέλω πολύ να μοιραστούμε.
Και επειδή δεν αντέχω να μην βάλω λινκς, εδώ το Metal Circus με το Diane που δεν είναι των Therapy? και μπλα,μπλά.
Εδώ, το Zen Arcade που είναι τόσο καθηλωτικά συγκινητικό ώρες ώρες που ντάνες ριβιούερς, αρνούνται να ακροβατίσουν λεκτικά για πάρτη του από σεβασμό στο συναίσθημα.
Tέλος, το Candy Apple Grey εδώ. Καθαρότερη παραγωγή, εξίσου ποπ θαρρώ με το New Day Rising (minus the feedback), εξίσου δυνατό συναισθηματικά.
Ηusker Du?
Kαι θυμηθείτε πως ήσασταν ουσιαστικά, πριν οτιδήποτε αρχίσει και τελειώσει. Η συγκατάβαση ας έρθει μετά. Προς το παρόν απλά σκεφτείτε και ας αρχίσει καινούρια μέρα.
No comments:
Post a Comment