Θανάση μου από τότε που βγήκε το Σαζάμ χάθηκε το φιλότιμο, ωστόσο ανάσαναν και οι φίλοι μου που είχαν βαρεθεί να τους ρωτάω κάθε κομμάτι (δυο φορές). Το Σαζαμάκι το κακόμοιρο δεν παραπονιέται, οπότε στο ταξίδι του'δωσα να καταλάβει. Σε αεροπλάνα, σε εστιατόρια, σε ξενοδοχεία, σε μπαράκια, σε ταξί, στο σπίτι του Παύλου, παντού. Στο Μπάλι κυρίως, όπου παίζουν κάποια πολύ δυνατά μπιτσόμπαρα όπως το KU DE TA:
ή το Potato Head (που έχει και πολύ ενδιαφέρουσα αρχετικτονική):
Και τα δύο μου έκαναν εντύπωση κυρίως γιατί παρόλο που ήταν "κυριλέ", "τρέντυ" κτλ κτλ, έβαζαν ό,τι μουσική γουστάρεις, ρέγκε, αφρομπιτ, φανκ, 60ς φολκ τα πάντα όλα. Για αμιγώς ρέγκε καταστάσεις προτείνω πάντως το μπιτσομπαροριζόρτ Uprising στα Φίτζια, που το έχει επισκεφθεί και ο χέβυ-ραστα-ροκ-ρεγκε συνάδελφος Jay Hoad:
Που βασικά είναι island boy:
Βέβαια η πιο ενδιαφέρουσα μουσική στο ταξίδι ήταν μάλλον η ζωντανή. Τα τζιτζίκια, οι γίββωνες και τα πουλιά στη ζούγκλα του Βόρνεο, η gamelan μουσική στο Μπάλι (και ο kecak χορός, τον οποίον όπως μου θύμισε ο Τεό έχεις δει και στο Baraka) και ο Σαμ με το γιουκαλίλι του στα Φίτζι. Πάρε μια διπλή συλλογούλα handpicked by Shazam.
Φιλιά,
No comments:
Post a Comment