The Wall Rebuilt

Για 50ή φορά δις σάιντ οφ δε μιλένιουμ, το άι-λοβ-του-χέιτ Mojo έχει αφιέρωμα στο The Wall, όπου επιτέλους μπορεί o Roger Waters να μας απαντήσει σε καίρια ερωτήματα όπως "στη συναυλία του Βερολίνου το '90, το κωλόχαρτο στα καμαρίνια ήταν δυτικογερμανικό ή ανατολικογερμανικό" και "αληθεύει ότι ο Γιώργος σας πρότεινε το Υπουργείο Υποδομών".

Και όπως συνήθως συμβαίνει με τις συλλογές-tribute του περιοδικού, υπάρχουν 5-6 καλά κομμάτια και αρκετή σαβούρα.

Εδώ θα βρείτε και τα δύο CD.

Στα highlights του πρώτου μέρους,



Από τον δίσκο των πρώην (#%*(/?) μπλακάδων Ulver, Shadows of the Sun, έχει ασχοληθεί κανείς;

Επίσης, ωραία διασκευή του In the Flesh, από Sweet Billy Pilgrim

http://www.myspace.com/sweetbillypilgrim

Ακόμη, Adios Mundo Maldito από Helado Negro, του Roberto Carlos Lange, που έχει συνεργασίες με τον Guillermo Scott Herren (Savath & Savalas, Prefuse 73), και School of Seven Bells. Μόνο για το μαλλί τον γουστάρουμε:

http://robertolange.com/wp-content/uploads/2009/03/smile1-1024x768.jpg

Τέλος, Empty Spaces από τους Astra:

http://www.youshare.com/Dura/d1782f262b0a87eb.mp3.html

http://www.mojo4music.com/blog/2009/10/mojo_rebuilds_the_wall.html

Από τα liner notes της ελληνικής έκδοσης:

«Το τείχος το επέβαλε ο ιμπεριαλισμός να υψωθεί και έγινε ακριβώς παραμονές, όταν τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα απειλούσαν να εισβάλουν στο Βερολίνο, ιδιαίτερα βεβαίως στο ανατολικό Βερολίνο, στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

» Και ρωτάμε: Δεν είχε δικαίωμα ένας λαός, μια εξουσία εργατική ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση να σεβαστεί τα σύνορά της και να υψώσει το τείχος μέσα στο έδαφός της; Σκεφθείτε αν μέσα στην Αθήνα είχαμε τρεις - τέσσερις δήμους που ανήκαν σε έναν στρατό Κατοχής, θα ήταν ελεύθερα, μπες βγες; Γιατί η Δυτική Γερμανία στην ουσία λειτουργούσε με το ΝΑΤΟ, με τους Αμερικανούς σαν στρατός Κατοχής. Απ’ τη μία μεριά ευθύνεται για τη διαίρεση της Γερμανίας και από την άλλη ήθελε τη βίαιη προσάρτησή της».