Todd Rundgren - Hello it's me

Τα'χουμε πει, τα'χουμε γράψει. Το μέλλον ανήκει στον Νοντάντα, και οι πανικόβλητες δισκωλογραφικές τρέχουν να μπλοκάρουν βίντεα στο Γιουτιούμπ και τέτοια ευτράπελα. Τη στιγμή που το grooveshark, stereomood και διάφορα άλλα έχουν κλείσει το σπιτάκι τους. Στην αρχή ο Θανάσης δεν είχε άλλο χώρο στο σπίτι του για ιδίσκους και σιντί και άρχισε να κατεβάζει μουσική. Μετά βαρέθηκε να γιομίζει εξωτερικούς σκληρούς και σου λέει, αφού όλα κει πάν' είναι, γιατί τυραννιέμαι. Δε ρεβολούσιον γουίλ νοτ μπι ντάουνλόουντεντ.Στις ρομαντζάδες του stereomood πρόσεξα το παρακάτω κομματάκι του Todd Rundgren. Το ονοματάκι του όλο κάπου το πετύχαινα αλλά δεν είχα ασχοληθεί. Προσέξτε τα φρύδια σε μια ζωντανή εκτέλεση του χιτ Hello it's me:

Και εδώ από Isley Brothers:

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Χουάν Φρουσιάντε

Ο Θανάσης (πο)ρεύεται στη ζωή με τρία αξιώματα:

(1) ποτέ μη δοκιμάζεις καινούρια παπούτσια με κομμένα νύχια

(2) αν όλα τα πουλιά είχαν υψοφοβία θα ήταν απλά κότες

(3) άκου προσεκτικά αυτά που λένε τα πρεζάκια

Γιαυτό μας στέλνει αυτόνα το δίσκο - που είναι και σύμφωνος με το αξίωμα #3 και - πούχει αυτή τη φοβερή διασκευή, μαζί με τσι ευχές του για τον Χουάν που γιόρταζε ψες, εμάς που λέμε όλο βλακείες και τέλος με την ελπίδα ότι ο Νταλάρας δεν θα ακούσει αυτό το κάβερ για να το παίξει κι αυτό(ς) στο φετινό φεστιβάλ του Αγ.Παντελεήμονα.

Tarif Stories

Ταξί Εξάρχεια-Μεταξουργείο. Βαριά φωνή από το ραδιόφωνο τραγουδάει στα τούρκικα. "Ξέρεις ποιος είναι αυτός;" με λέει ο ταξιτζής. "Ποιος;" τον λέω. "Ο Γιώργος ο Μεράντζας. Τον γνώρισα πριν τριάντα χρόνια και βάλε, είχε ένα περίπτερο. Μετά άρχισε να τραγουδάει, με τον Μαρκόπουλο (τον Μικρούτσικο μήπως λέει;). Και μετά σταμάτησε, τα παράτησε και πήγε να ζήσει πάνω, στα Γιάννενα. Έδωσε στο ηπειρώτικο τραγούδι νέα πνοή. Τον ξαναείδα πρόσφατα στα Γιάννενα, τρόμαξα να τον γνωρίσω. Καλός άνθρωπος. Ξεχωριστή φωνή." Αφιερωμένο.

"Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε

οι συμμορίες κι οι βασανιστές

και ψάχνουν μέρα - νύχτα να σε βρούνε,

μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε

γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,

το χώμα που πατούν να προσκυνούνε"