Και ο Θανάσης θέλει τον Bonobo του. Κι αυτό για το τρομερά catchy riff του:
Και αυτό για το drum rolling, τα syncopated πνευστά και το 60s-soundtrack-flute touch:
Απ'ό,τι καταλαβαίνεις, Θανάση, μου άρεσε γενικά ο δίσκος. Θα σου γράψω κι άλλα μετά για το live.
---
Λοιπόν που λες καταρχάς ο Simon Green δηλαδή ο Μπονόμπος παίζει σχεδόν όλα τα όργανα στον δίσκο, και δεν εννοώ τους γιάπωνες και τις καφετιέρες, εννοώ live όργανα. Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου ξεκινά με κιθαρούλα και ακορντεόν ως μπαλαντούλα α λα Yann Tiersen και εξελίσσεται σταδιακά σε μια πλήρη σύνθεση, απλή μεν αλλά με πλούσια και μεστή γεύση που αφήνει ένα aftertaste ηλιοβασιλέματος (τς). Γενικά, θα πεις Θανάση μου στο πρώτο άκουσμα "μια απ'τα ίδια, intello downtempo", αλλά μετά από κάποιες ακροάσεις ο δίσκος γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρων και αποκαλύπτει τις κρυφές αρετές του. Εδώ μια θετική κριτική και εδώ μια λιγότερη ενθουσιώδης. Στο ηχοσύννεφο μπορείς να ακούσεις και ένα 11λεπτο μιξ από το άλμπουμ, ενώ στο site μπορείς να κατεβάσεις δωρεάν το πιο house "Warrior One mix" του Eyesdown. Στα φωνητικά του Eyesdown και συνολικά του δίσκου είναι η πολύ καλή Andreya Triana. Το σινγκλάκι της σε παραγωγή Simon Green:
Στο site της Ninja μπορείτε να ακούσετε το μιξάκι από τον πανταχού παρόντα πλέον Flying Lotus και να κατεβάσετε το preview edit. 23 Αυγούστου αναμένεται να κυκλοφορήσει και ο δίσκος. Η Andreya τραγουδούσε στο live, ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί που τον συνόδευαν -ο ίδιος έπαιζε μπασάκι- ήταν όλοι τους πολύ καλοί. Τι downtempo και dubstep, τι Quantic και Ninja και Cinematic, η ζωντανή ερμηνεία των κομματιών ήταν σαν μια χαμένη acid jazz στιγμή.
Και μην ξεχνιόμαστε, viva el pansexualismo y el bonobismo revolucionario!
