Καλό μήνα κιόλα

Κούκλε επειδή ως γνωρίζεις έλειπα σε υπερατλαντική τουρνέ, σου στέλνω τρία του Μήτσου, έτσι για να αρχίσουμε ζεστά. Πάμε.
Νούμερο 1:

Στην αρχή το φαλτσέτο με ψάρωσε λίγο, ότι ήταν η Σάρα, αλλά όχι. Στα πάντα όλα ο Nick Principe. Bandcamp. Στο ψυγείο.

Νούμερο 2: Χιπστερόπερα φρικάουα:


Νούμερο 3: να καούν τα βίντεα:

Dirty Three live

Είδα αρκετές συναυλίες τις τελευταίες μέρες, αλλά μία μόνο θα σας αναφέρω γιατί ο παλιός είναι αλλιώς. Οι Βρώμικοι Τρεις, ή αλλιώς ο Μούσιας, ο Μουστάκιας και ο Άτριχος, έκλεψαν την παράσταση, παρότι σχεδόν είχαμε ξεχάσει ότι υπάρχουν. Ο Μούσιας, ή αλλιώς Warren Ellis, είναι πάντα τεράστια μορφή, αεικίνητος, κομμάτια, τόσο που η μοναδική φωτο που μπόρεσα να τον πάρω ακίνητο ήταν η παραπάνω. Φυσικά θυμήθηκα τα παλιά τα χρόνια και αναζήτησα τη δισκογραφία του.

Σας τράβηξα και ενα αποκλειστικό βίντεο, μόνο για τους αναγνώστες του ιστολογίου μας.
Ο σωστός ο οπερατέρ βέβαια δεν εστιάζει στον βιολιτζή, αλλά στο θεό ντράμερ με τη μπιφτεκοκαράφλα και το απαράμιλλο στιλ.

San Francisco: Amoeba

Θάνασ' αν βρεθείς προς Χάιτ-Άσμπουρι γωνιά να περάσεις οπωσδήποτε. Βινύλια, σιντί, βιβλία, κασέτες, τα πάντα όλα. Ακόμη και ο Γερμάς θα αγόραζε κάτι από κει. Τεράστιο.