Wednesday, 13 January 2010
Ρε Θανάση, πώς το λένε αυτό το κομματάκι που πάει τουπτσιτουπτσιτούμ;
Άκουγα που λέτε το κομματάκι στα credits της Ελληνοφρένειας και το κλασικό γκουγκλάρισμα απέτυχε. Και είπα να δοκιμάσω αυτό το site:
http://www.watzatsong.com
Σε 10 λεπτά είχα απάντηση, από έναν τύπο ο οποίος ή ξέρει τα πάντα και πληρώνεται για να είναι μπροστά στον PC για αυτή τη δουλειά, ή απλά είναι Ο PC. Τεσπά, δουλεύει, δοκιμάστε το.
Πακέτα Σεχ
στη κασσετα με το μπλου λαινς των μασσιβε αττακ, η γλυκεια μου Κέιτι μου ειχε γραψει εκστρα ενα τρομερο τραγουδακι. προφητικο κιολα γιατι και πακετοθικα (ημουν φουλ ερωτευμενος μαζι της) και δεν μου καθισε ... και ετσι μου εμειναν τα σεχ πακετς. ε , σημερα, 11 χρονια μετα, τα καταφερα. οχι δε μου καθισε, εχουμε χαθει χρονια πια, εμαθα ομως για τα πακετα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Sex_Packets . Sex Packets is the debut album from the 1990s rap group Digital Underground and is a concept album about "G.S.R.A." (Genetic Suppression Relief Antedotes), a pharmaceutical substance that is produced in the form of a large glowing pill (about the size of a quarter), that comes in a condom-sized package, and is allegedly developed by the government to provide its intended users (Astronauts and the like) with a satisfying sexual experience in situations where the quest-for/attainment-of such experiences would be counterproductive to the mission at hand.
εγω το βρηκα στο μεγαθπλοαδ αλλα δε σασ το λεω
No one knows about Persian cats: η ιρανική underground μουσική σκηνή
Είδα που λέτε το Σάββατο τις «Περσικές Γάτες» (Kasi az gorbehaye irani khabar nadareh - No one knows about Persian cats), τη νέα ταινία του Bahman Ghobadi, γνωστού από τις ταινίες «Μεθυσμένα άλογα» και «Οι χελώνες πετούν». Η ταινία παρουσιάζει την κυριολεκτικά underground μουσική σκηνή στην Τεχεράνη. Συγκροτήματα rock, pop, jazz, soul, ή ακόμη και παραδοσιακής ιρανικής μουσικής, τα οποία ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιο υπόγειο να κάνουν πρόβες, υπό τον μόνιμο φόβο να συλληφθούν από τις αρχές. Πολλές σκηνές της ταινίας είναι σχεδόν βιντεοκλίπ, καθώς ο Ghobadi ουσιαστικά ντύνει με σκηνές από τη σύγχρονη Τεχεράνη (όπως αυτές με τους αστέγους και τα χαμίνια της πόλης) τα τραγούδια των συγκροτημάτων. Έτσι, με την ταινία τους προσφέρει ουσιαστικά και το πρώτο βίντεοκλιπ για τη μουσική τους, μουσική η οποία ουσιαστικά δεν κυκλοφορεί παρά μόνο παράνομα, από χέρι σε χέρι.
Στο πλαίσιο του ίδιου ιρανικού αφιερώματος, προβλήθηκε επίσης και η ταινία «About Elly», που βραβεύτηκε με την ασημένια άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου το 2009. Στην εν λόγω ταινία πρωταγωνιστεί η υπέροχη Golshifteh Farahani, εγκατεστημένη πλέον στο Παρίσι, η οποία ειρήσθω εν παρόδω έχει ζήσει από κοντά την underground μουσική σκηνή της Τεχεράνης ως μουσικός η ίδια και μέλος του συγκροτήματος "Kooch Neshin" (Νομάδες). Τώρα παίζει με τον επίσης αυτοεξόριστο μουσικό Mohsen Namjoo, και ακούστε τον καινούργιο τους δίσκο εδώ.
Σκηνή από τις Γάτες και συνέντευξη του σκηνοθέτη στις Κάννες:
http://www.youtube.com/watch?v=IYw0amU-JC8
Κι εδώ λίγο ιρανικό low bap (ή μήπως είναι hyphy;):
Τσεκάρετε και αποσπάσματα από αυτό το πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ πάνω στο ίδιο θέμα:
Σχετικά δημοσιεύματα για τη μουσική σκηνή του Ιράν:
http://www.guardian.co.uk/music/2009/jan/16/popandrock-freedom-of-speech
http://www.guardian.co.uk/music/2007/apr/22/features.musicmonthly6\
http://www.guardian.co.uk/world/2005/aug/23/iran.arts
http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/3471841.stm
http://www.irannewsdigest.com/2009/11/30/not-an-illusion-a-documentary-about-the-music-scene-in-iran/
Και αν αναρωτιέστε πόσα ambient black metal γκρουπάκια υπάρχουν στο Ιράν, υπάρχει μία κάποια απάντηση στην Βίκυ:
Subscribe to:
Posts (Atom)