Θα 'θελα να, θα 'θελα να μουν ξυλουργός

Σε αυτόν τον δίσκο-αφιέρωμα στους Carpenters, που κυκλοφόρησε το 1994, υπάρχει η υπέροχη, επική διασκευή των Sonic Youth στο Superstar. Not another love song. Ανεκτίμητο. Αναρωτιέμαι πώς και δεν το είχα ανακαλύψει εκείνη την εποχή να το βάζω στις συλλογές με τις μπαλάντες...

Αλλάξτε ομάδα όσο προλαβαίνετε...

Ξάδερφε,

δεν ξέρω αν το πήρες πρέφα στο βασίλειο της Δανιμαρκίας (αν και αποκλείεται να μην το άκουσες όλη μέρα στο Σπόρ εφ εμ),αλλά μιλάμε για τη μέγιστη ξεφτίλα όλων των εποχών।Ο Κωνσταντόπουλος πρόεδρος του Παναθηναϊκού.Πώς το ανέχεσαι σα βάζελος και ΚΚΕ;

Και καλά όλα τα άλλα,πώς αυτός ο τύπος θα πάει να πει κάτι στη θύρα δεκατρία άμα κάνουν επεισόδια;Το φαντάζεσαι;Να τους μιλά για την αξία του "διαλόγου" και της "δημιουργικής σύνθεσης";Ε,ρε γέλια που θα πέσουν...Όπως του πε και ένα βαζέλι καθώς έφευγε από τη συνέντευξη τύπου "πρόεδρε,δε βλέπω να βγάζεις το Σεπτέμβρη..."।

Και καλά εγώ,είμαι ΜΠΑΟΚ,μέχρι και Μπατατούδη είχαμε πρόεδρο και η οργή του λαού έφτασε μέχρι Γένοβα όπου μέσα στα μπάχαλα με συγκίνηση στα μάτια που ώθησε ένα δάκρυ να κυλίσει είδα σε ένα τοίχο το αλήστου μνήμης σύνθημα "Γαμιέται ο Μπατατούδης και η παγκοσμιοποίηση"।Παλιότερα υπήρχε και το "Τούμπα,Ιράν,Καμπότζη,Βιετνάμ".

Περαστικά।Κρίμα και ακούστηκε και Κανέλλη για προεδρίνα,κάτι που φαντάζομαι θα σε έψηνε περισσότερο।

Ξάδερφος

Υ।Γ।:Έτσι,για να αναπολούμε τις εφηβικές ανταλλαγές κασσετών και τις γυμνασιακές μουσικές ανακαλύψεις μας,είδα ξανά Ντέους εξ Μάκκινα στο αντιρατσιστικό।Και φυσικά τα σπάσανε και πάλι...