Τσοπάνε αφιερωμένο

Μισό πακέτο τραγούδια

Άντε πάρε κι αυτό:

Phil Woods & Iordanis Tsomidis - Greek Cooking

Μια που ξεκίνησες, σου 'χω και τίτλο για τη συλλογή και φυσικά κομμάτι για να την ανοίξεις. Μα το Greek Cooking φυσικά.
Άσχετο Trivia: Αφού ο Phil Woods χαρακτηρίστηκε (ατυχώς μάλλον) νέος Bird, παντρεύτηκε και τη χήρα του Charlie Parker!



Και για να μην ξεχάσεις, επειδή από τότε που το 'στειλε ο φίλος τεό έχω κολλήσει τρελά, πάρε και αυτό:

Electric Band Marzipan - Hot Surfaces

Κάπου πέτυχα αυτό το κομμάτι και μου άρεσε και ο τίτλος και το όνομα του γκρουπ. Πάρ' το για να το ακούς μετά από Dj Shadow. Είναι και από Άθενς, Τζόρτζια τα παιδιά, πατριώτες.

Με τι θα το γεμίσουμε;

Μεγάλη η χάρη του.

R.I.P.

Νεκρός βρέθηκε λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι, στο Μοναστηράκι, ο Νίκος Κοεμτζής. Ήταν πεσμένος για περισσότερες από δύο ώρες στο πεζοδρόμιο, μέχρι που κάποιοι περαστικοί τον είδαν και ειδοποίησαν ασθενοφόρο...

In Trance 95

Άκου να δεις τις έμαθα από το Γιώργο. Αδερφέ, αν βρεθείς προς Νέα Γιόρκη τσίμπα μου αυτό το βινύλιο γιατί τον Νίκο το Βελιώτη τον εκτιμούσα από τότε, ετών δεκαοκτώ. Κυκλοφορεί από τη Minimal Wave Records.

IN TRANCE 95, formed by Alex Machairas and Nik Veliotis in May 1988, was the first Greek band to base its sound entirely on the use of electronic instruments. Between 1988 and 1991, the duo’s most creative period, they released a small number of records. Amongst them was their debut 7inch “Desire to Desire/Brazilia” and their LP “Code Of Obsession” which both became cult and quite rare. The records are hard to find these days as there were all released as limited editions by small indie labels of the period. With Nik’s departure at 1992 the band continued for few more years with George Geranios replacing him until their final split in 1996. At the end of 2006, there was an attempt to reform as Itenef with the line up being Alex, George & new member Magdalena Sverlander on synths, while Alex started slowly re-building “Airdawn”, the band’s studio. The official comeback of IT95 came in April 2010 with the original line up Machairas / Veliotis and the addition of Magda and Anna Athanasouli for the band’s live shows. In the following months the duo started recording their new album “Abovearth” which will be completed this Spring of 2011 for a release the latter part of the year. During the same period, with the help of Minimal Wave, In Trance 95 completed the album “Cities Of Steel And Neon” which is a collection of their very early tapes, remixed and remastered, compiled by Veronica and slated to be released by Minimal Wave in May 2011. Currently, Alex and Nik are back in the studio finishing their comeback album. At the start of the year, they took a break for a live gig in Athens in which they presented tracks from both LPs.

Foster The People – Torches (2011)

εδώ το βρήκα
discogs info
review by NME
(γλυκανάλατο δε λέω, το υπόλοιπο δεν το άκουσα καν, αλλά για αλλαγή του Young Folks δεν είναι κακό και μου ψιλοκόλλησε από χθες βράδυ που το άκουσα...)

Και ολίγη ποίηση

Μάκης speaking

O Μάκης Μιλάτος προτείνει και ακούγεται ενδιαφέρον:

Ricardo Villalobos/Max Loderbauer - Re: ECM (****)
Όταν ο Manfred Eicher έμαθε πως ο Villalobos χρησιμοποιεί στα dj set του υλικό της ECM, του έδωσε την άδεια (προσπαθώντας κι αυτός να βρει επαφή με ένα νεανικότερο κοινό) να πειραματιστεί με το υλικό της εταιρείας. Με τη βοήθεια του παλιόφιλου Max Loderbauer πήραν υλικό από τους Abercrombie, Vitous, Part, Sclavis, Giger, Knaifel, Maupin κ.ά. και το συνέδεσαν με το δικό τους μουσικό σύμπαν, όχι πάντα αποτελεσματικά, αλλά δείχνοντας το δρόμο για τον ήχο της ECM του 21ου αιώνα.
(Από την Athens Voice βεβαίως)

Όσο γι' αυτόν τον Bon Iver βρε αδερφέ, γιατί τον εξυμνούνε όλοι τόσο δεν το έχω καταλάβει...

Άποψη....

Η αιθουσα κλιματιζεται

(για το Σάββα)

Ο Μικρός μεγάλωσε κι άλλο

Νομίζω πως πλέον μπορεί να ανέβει.

Όσο πιο λίγα ξέρεις, τόσο καλύτερα

Θανάση θα σου εξομολογηθώ κάτι. Τώρα που μετακόμιζα, βρήκα το διπλό Deluxe edition του Endtroducing, και βρήκα και το απλό Endtroducing που είχα ενδιαμέσως ξαναπάρει για να το έχω διπλό, καθότι το αρχικό σιντί είχε κυριολεκτικά λιώσει στο παίξιμο...Και σκέφτηκα, επηρεασμένος και από το σινγκλάκι I gotta rokk, ότι χλωμό να ξαναγοράσω δίσκο του DJ Shadow, let alone τρεις φορές τον ίδιον...

Και να που κυκλοφόρησε στην μπλογκοπιάτσα ο καινούργιος του δίσκος. Στον Νοντάτα τα σχόλια από κάτω ήταν μάλλον αρνητικά και λέω ωχ, να'τη η παντόφλα, θα μείνω με τις 145 εκδόσεις του Endtroducing. Ε λοιπόν ο σάπιος οπαδός διαψεύστηκε. Και ο Σκιώδης Ντιτζέης μας έδωσε έναν πολύ καλό δίσκο. Και όταν λέω καλό δεν εννοώ ότι έχει 1-2 καλά κομμάτια, αυτά τα είχε και το Outsider ("This time" anyone?). Εννοώ ότι τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου είναι καλά, μπορεί να μην παθαίνεις την πλάκα σου (με τι άραγε μπορείς να πάθεις την πλάκα σου το 2011), αλλά τα ακούς ξανά και ξανά με ενδιαφέρον. Σε μια γλήγορη ακρόαση ξεχώρισα τα Redeemed, Sad and Lonely, (Not So) Sad and Lonely, Scale it Back, Stay the Course, I've Been Trying, Enemy Lines, Warning Call, Run for Your Life, Give Me Back the Nights, σχεδόν όλα δηλαδή εκτός από αυτά που είχαν ψευτοκυκλοφορήσει μέχρι τώρα, λες και ήθελε να βγάλει πρώτα τη δευτεράτζα ως teaser και να κρατήσει τα καλά για την κυκλοφορία του δίσκου...

Διάβασε και μια πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο Shadow στο Pitchfork. Άκου εδώ το πολύ καλό Redeemed που το άκουσες ζωντανά στο Rockwave, αν μη τι άλλο ξανάκου το για τις ατάκες της τύπισας στο κινητό...

Κι εδώ το απαραίτητο sample, καθότι ο σάπιος οπαδός δεν έχει καμία τσίπα και με τη μία αρχίζει το ξεκατίνιασμα:

Μπορείς να ακούσεις ολόκληρο τον δίσκο στο μέγιστο αυτό ρώσικο προγκ μπλόγκι. Κι εδώ ο καλός ούγγρος DJ Palotai σε φρέσκο μιξ που περιέχει και πολλά από τα καινούργια του Shadow. Δωράκι μπόνους το (Not So) Sad and Lonely, αλλά από Ohio Players. Extra credit στον Shadow επίσης γιατί έκανε shop-placing βινύλια με κομμάτια του σε δισκάδικα.

Συμπέρασμα: ο καινούργιος δίσκος είναι καλός και θα τον ακούς ευχάριστα για αρκετό καιρό. Έχει κομμάτια τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που πάλαι ποτέ κατηγοριοποιήσεις του στυλ "hip/trip/abstract hop-electronica-turntablism" ακούγονται πλέον αστείες. Βέβαια δεν είναι Endtroducing. Αλλά νοσταλγέ του ροκ εν ρολ, τότε ήταν 1996. Τότε δεν υπήρχε youtube, soundcloud, ούτε και χιλιάδες μπλογκ να ξεκατινιάζουν κάθε προντιούσα και να σου προσφέρουν απλόχερα και το τελευταίο δυσεύρετο sample που κάποτε έψαχνες για χρόνια. Τότε δεν είχες τρεις σκληρούς με μουσική, τότε αγόραζες το Endtroducing στο Happening. Τώρα δεν υπάρχει Happening...Τελικά ίσως, the less you know, the better.

Χοκούς Ποκούς

Ο φίλος μου ο Βασιλάκης - που είναι από την χώρα των καλύτερων MCs - πάντα με έλεγε ότι μετά τα αμερικάνικα τα γαλλικά έχουν το καλύτερο flow στο χιπ και στο χοπ.

Eating your Chupa Chup, a plane is making a loop

Μεγάλωσε και η Candice που λες. Και τα φιλαράκια της της έφτιαξαν σούπερ βιντεάκι με ευχές και φωτό από το καλοκαίρι, με soundtrack αυτό το γαλλικό κομματάκι που είναι πολύ γλυκούλι:

Hello, hello, I take you on a trip.
Παίρνουν και βραβείο τίτλου για το άλμπουμ.

Σοφιστικέ

Αν μη τι άλλο, για το εξώφυλλο. Στα κρέντιτς ο Μήτσος ο κατεβαστής.

Πολύ πράμα ο μπράδερ. Τσίμπα κι αυτό.

Μαντάρα η κουζίνα

Ο Σκαρμούτσος τον ήθελε στο Master Chef 2 αλλά τον πέταξε έξω ο Λαζάρου. Και δύο παλιές συνταγές.

Spain - Greece 0-1

Τι να λέμε τώρα... I couldn't believe what I was living