Grizzly Bear - Shields

Δεν βρήκα επίσημο κλιπάκι, αλλά τσίμπα αυτό, που είναι η χαρά του κρουστού:

Κι αυτό για τη συγκολλητική του τέχνη. Έχουμε όμως ένα πολύ ωραίο, φρέσκο επίσημο κλιπ για αυτό:

Στο ψυγείο.

Άφρικα ωωω Άφρικα

Που λες την Παρασκευή μπουκάρουμε στο Φλαμίνγκο, το νέο μπαρ του τύπου που ελέγχει τη μισή διασκέδαση της πόλης, και παίζει τούτο δα το κομματάκι:

Sofrito, σαν το φαγητό. Δυνατή συλλογούλα στο ψυγείο. Μέικιν μιούζικ φορ δε πιπλ:

Is this metal?

Φρέσκο, από τον γνωστό αγαπημένο:

Βέβαια με αυτόν τον τίτλο το μυαλό σου πάει αυτόματα σε κάτι άλλο, πιο τριχωτό:

Δεν φτιάχνουν πια τέτοια βίντεα.

Respect

(apo lifo)

Spirit of Talk Talk

Συνιστοτοπίτες, εγώ από δαύτους τους Μίλα Μίλα δεν ξέρω τίποτα,
αλλά άκουσα αυτό και μ'άρεσε:




είχε κι αυτό που δε με χάλασε,




ε, είπα να το κατεβάσω και να το προτείνω:

απ'τον συνάδελφο το βρήκα

Dan Deacon - America

Πάμε ρε Γερμά σε λέω:

Το καινούργιο σε streaming. Bίκυ.

ΥΓ: Snowghost.

Shadow reconstructed

Χω χω, γερνάμε ρε γμτ, Best of Shadow; Συνεντευξούλα στον Guardian με λινκ και υλικό για ψάξιμο. Μεταξύ άλλων τούτο το φρέσκο κομματάκι:

Και τούτο το όλντιγκόλντι:

Ή ακόμη κι αυτό δηλαδή, που εσύ σίγουρα το'ξερες αλλά εγώ ο άσχετος όχι (μήπως να ανοίξω επιτέλους το box set Byrds;). Επίσης πού να φανταστώ ο άχρηστος όταν πήγα για δεξίωση με τον σύντροφο Μάριο στο Σακραμέντο ότι εκεί είναι το διάσημο δισκάδικο του εξωφύλλου του Endtroducing?
Τσίμπα και νέο κομματάκι με Terry Reid στα φωνητικά:

Τα παλιά του σκρατσασκρούτσα είπαμε στο Bittorrent. Ειδάλλως παίζει και το νέο box set κυριολεκτικά όλα τα λεφτά.

Jimi vs the MPC

Ξέχασα να σε πω, τσίμπησα κι αυτό στο ΣΦ:

Ο αρτίστας. 

Ξεσκονίζοντας στο Camden

Που λες, όταν ήρθε ο φίλος Παύλος πουρνό πουρνό στο Camden και μας έπιασε βρόχα τρελή, αφού φάγαμε το full Engish μας να ισιώσουμε, μπήκαμε στο Camden Exchange. Ω ναι, το ξέρω, δεν έπρεπε αλλά πήρα κάποια βινύλια. Πιο πολύ ως σουβενίρ, καταλαβαίνεις. Τσίμπησα πχ τα ρεμίξ του Meiso από DJ Shadow. Το'βαλα τώρα να παίξει, και κει που το άκουγα στο τέλος λέω χμ, ωραίο σαμπλάκι:

Κάποια δισκάκια τα βγάλαμε μόνο φωτό και δεν τα πήρα, κακώς ίσως:

Δισκάρα, τι να πει κανείς; Rudy Ray Moore, μεγάλη μορφή, ένα δείγμα της υποκριτικής του τέχνης. Ένα άλλο δείγμα από δίσκο:

Προχωράμε στον Jaroslav:

 Κι εδώ σε πιο ώριμες στιγμές:

Επίσης, George Bussey Experience, disco nugget:

Τέλος, Norrie Paramor για πιο easy listening στιγμές:

The trick is to keep diggin.