tracklist 01. Mildlife - The Magnificent Moon 02. Adrian Younge - Stranger By The Sea 03. Barbarossa - Don't Enter Fear 04. Loma - Black Willow 05. Mac DeMarco - Blue Boy 06. Monophonics - Summer Breeze 07. Graham Coxon - In My Room 08. The Shacks - This Strange Effect 09. The Shacks - Follow Me 10. Nostalgia 77 - Medicine Chest Dub (feat. Prince Fatty) 11. MGMT - When You Die 12. Rich Aucoin - The Dream 13. Yuksek & Bertrand Burgalat - Icare (Yuksek Remix) 14. Perel - Alles 15. Bicep - Opal (Four Tet Remix) enjoy & support the artists
Εκεί που άκουγα FIP για χαλαρή κυριακάτικη απογευματινή τζαζ, άκουσα την κλασική γυναίκα παραγωγό του FIP με την ερωτική της φωνή να προσπαθεί να προφέρει το όνομα Κυριάκος Σφέτσας. Και έπαιξε αυτήν την κομματάρα, που περιλαμβάνεται στην νέα κυκλοφορία της Teranga Beat (η παρουσιάστρια μας είπε ότι πρόκειται για σενεγαλέζικο label αλλά δεν μας ενημέρωσε ότι πίσω από αυτό υπάρχει ένας Έλληνας, ρισπέκτ στον Αδαμάντιο).
Με λίγα λόγια, οι ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις του Σφέτσα από την δεκαετία του '70 έχουν κερδίσει το γαλλικό ραδιόφωνο (άκου/δες και εδώ). Σύμφωνα με την ιστορία που μαθαίνουμε από το ραδιόφωνο, ο Σφέτσας γύρισε από το Παρίσι και την αυτο-εξορία της Χούντας για να δημιοουργήσει την ιδεατή τζαζ μπάντα του, ριζωμένη στην παράδοση, με μουσικούς που να γνωρίζουν παραδοσιακή μουσική και με βάση το κλαρίνο. Οι ηχογραφήσεις αυτές δεν κυκλοφόρησαν ποτέ μέχρι σήμερα. Το εξώφυλλο είναι εκπληκτικό, η ποιότητα των ηχογραφήσεων άψογη, με λίγα λόγια σκέφτομαι να αγοράσω και δεύτερο δίσκο για φέτος...
Να σου θυμίσω ότι έχει γράψει τη μουσική για : την Παραγγελιά του Π. Τάσιο, το Στίγμα του ίδιου σκηνοθέτη, το 1986 για την ταινία Η νύχτα με την
Σιλένα του Δημ. Παναγιωτάτου, το 1991 για την Νυχτερινή Έξοδο και
Κλειστή Στροφή των Μένιου Δίτσα και Νίκου Γραμματικού αντίστοιχα, ενώ το
1993 υπογράφει τη μουσική της Εποχής των Δολοφόνων του τελευταίου.
Πάρε και ένα απόσπασμα από τη βιογραφία του να διασκεδάσεις : "Κανενός Έλληνα “πρωτοποριακού” συνθέτη η επιστροφή στην παράδοση δεν
υπήρξε εντυπωσιακότερη από του Σφέτσα. Πρίν από το 1977, στη Γαλλία, τον
ανέδειξε μια ηχητική “στικτογραφία” (γαλλ. pointillisme): μια
αξιοπρόσεκτη αρμονική ευαισθησία οργάνωνε ευφάνταστους συνδυασμούς
ηχοχρωμάτων σε “μικροδομές” απλωμένες σ’ ένα νοητό ηχητικό καμβά,
θυμίζοντας πίνακες του Χουάν Μιρό, που γοήτευε τότε τον συνθέτη"
Όταν λέει για τη Μαρία και πως είναι μπισκότο με χάνει. Βίντεο Κλαμπ, Ουρανός, Θηβών, Διασταύρωση Ρέηβ με βρίσκει. Γενικά στο κομμάτι στίχοι-φωνητικά πολύ δύσκολα πια...
Για όποιον ήξεραν τον Matias Aguayo ως μέλος της βερολινέζικης σκηνής μίνιμαλ τέκνο, αυτό το πρότζεκτ δεν μοιάζει καθόλου με τα προηγούμενα. Το Nervous άκουσα και κόλλησα. Διάβασε εδώ περισσότερα.
Το νέο μου αγαπημένο. Σε ουδέτερο γένος, διότι απ' ό,τι φαίνεται δεν δέχεται ούτε το he ούτε το she. Αν και λέγεται Josh Pollock. Φυσικά, αφού τελειώσεις το Beginners guide, θα συνεχίσεις με το
Με αυτό το εύγλωττο όνομα συγκροτήματος, ο François Castiello,
ακορντεονίστας των παλιών μας φίλων των Bratsch, αναπολεί την Νάπολη της
φαντασίας του και της ταραντέλας, που ίσως να υπάρχει κάπου, δεν έχω πάει, δεν ξέρω. Μια φίλη λέει ότι είναι η ομορφότερη
πόλη της Ιταλίας, η Λαλαλά Νάπολη. Θα πάω να τους δω και λάιβ να σου πω. Μια μέρα θα πάω και στην Νάπολη.
