140 χλμ. οδήγησα Θανάση μου και έφτασα στην καρδιά του Μελανού Δρυμού - a.k.a. Schwarzwald - στη Wurst-ο-χώρα. Είπα να ξαποστάσω σε ένα πανδοχείο στο πρώτο ξέφωτο που βρήκα. Παρήγγειλα μισό λίτρο ντόπια μπύρα και μια μπριτζόλα χοιρινή - 2 δάχτυλα είχε πάχος. Και ενώ σαβούριαζα ακούω σοκαρισμένος απ' τα ηχεία το σουξέ:
Vicky foreva γαμώτο! Πάρε και ένα nugget με big band από την εποχή της αθωότητας:
Και ενα σχεδόν tropicalia κομματάκι με avant-garde video clip:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment