Χαραγμένα Θρανία και Γκραβίσια Κάγκελα.

Συγκινημένος από το προηγηθέν ποστ του συναγωνιστή Γερμά, εμβολίστηκα με τη σειρά μου από εικόνες του παρελθόντος βίου, στην όχι τόσο σκοτεινή πλευρά της Γκράβας. Βλέπετε, το Δευτερο λύκειο Γαλατσίου (Γκραβας) απείχε από το να χαρακτηριστεί χαρκορ. Και πάλι το πολιτισμικό σοκ της τρίτης γυμνασίου που βίωσε, ο άρτι αφιχθείς από το γυμνασιο Αρρένων της Ελληνικής Παιδείας, νυν γενειοφόρος και σαλτιμπάγκος συμπλογκίτης σας, καθώς διέσχιζε το καγκελωτο διάδρομο προς το Δεύτερο, ήταν τόσο έντονο ώστε να αναμοχλευθούν θύμησες από τις Φυλακές Ανηλίκων και τα blocks της Megacity One.

Ως νεαρό, λεπούρικο και ολίγον τι απροσάρμοστο (αμιγώς) μεταλλόπαιδο, οι πανκ γνώσεις μου ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Αυτό που ο σύντροφος Γερμάς μου θύμισε με το καψουροπάνκικο ποστ του ήταν πως ανάμεσα στα βινύλια Μετάλλικα, Μποντυκαουντ, Μπρίντερς και Νιρβάνα που δανειζόμουν από γείτονα και συμμάθητή ήταν και το εξής διαμάντι, βινύλιο λευκό από την Wipe Out με τον Σιδεράνθρωπο στο track list του:


Eδώ η χαρά των πέτρινων χρόνων. Και εδώ το κομμάτι που αν και καλιφορνίζει ρίχνει ένα εντυπωσιακό κραστάρισμα στη μέση και όλα μα όλα δένουν:



Λοιπόν τώρα που ανοιξίζει περιμένω απανωτά ποστς για Βανδαλούπ, Ωχρα Σπειροχαίτη, Βαλπουργία Νύχτα ή έστω για Ηoneydive, Ziggy Was και Βlackmail. Για να στηρίξουμε τη φάση λέμε.

Α και επειδή ανέφερα crust/punk για να μη το ξεχάσω σε μελλοντικό ποστ, να τσόντα οι καναδοί Iskra που κάθε φορά μου σηκώνουν τις πάμπολλες τρίχες του σβέρκου:

Tσεκάρετε και σαητ που κολλάει με την ελληνική σκηνή λόγω εικόνας και όχι μόνο.
Και οι στίχοι του κάτωθι έπους, με τίτλο My Country 'Tis Of Thy People You're Dyin' εδώ.

Άκρατος ρομαντισμός σας ακούω να λέτε; μα ναι. Κινεί τα πάντα.