Friday, 29 June 2018

Κι άλλες βίντατζ αγάπες

Θανάση δεν ξέρω αν το πήρες πρέφα, αλλά έχουμε πρόσφατες κυκλοφορίες από παλιόφιλους, συγκεκριμένα από Moby (εναλλακτική βερσιόν στο κομματάκι από τον τελευταίο του δίσκο):

Επίσης από Beth Orton & Chemical Brothers:

 Και τέλος από Iggy Pop με Underworld:

Φοβάσαι ότι πάτωσες στην εξεταστική του Ιουνίου; Θα πας να ξεσκάσεις στο Rockwave στη Φρεαττύδα με τα φιλαράκια; Έχεις βαρεθεί το πήξιμο το πρωί στο λεωφορείο προς κέντρο και περιμένεις πότε θα τελειώσει το μετρό; Βγάζεις μια βδομάδα με ένα πεντοχίλιαρο; Όχι, Θανάση μου, μη φρικάρεις, 2018 έχουμε, αλλά να, απλώς μαζί με τους γερόλυκους της ηλεκτρόνικα γερνάς κι εσύ.
Μπόνους πρόσφατο κομματάκι από τους Jazzanova με τα υπέροχα φωνητικά της Rachel Sermanni, βάλτο στην κασέτα μετά την κομματάρα της Μελανί:

Monday, 25 June 2018

Vintage αγάπες

Εδώ πέρασαν 20 χρόνια από το σχολείο και είδαμε σε reunion τους παλιούς συμμαθητές και τις παλιές συμμαθήτριες αγάπες που δεν πρέπει να τις κλαις, πώς να μην ξαναγράψω στο blog μετά από κάνα 3χρονο και. Vintage καταστάσεις. 

Κάπως έτσι ένιωσα και βλέποντας το μικρό θεούλη Ty Segall να τελειώνει τη συναυλία του στο Gagarin με 2 χορδές. Όργιο garage και όχι μόνο, για περισσότερα βλεφάρισε εδώ. Και άκου ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τον τελευταίο δίσκο του:


Έκανε άλλωστε με τη διασκευάρα του να ακουστούν ξανά οι Hot Chocolate. Soul/funk nostalgia με δική μου αγαπημένη προτίμηση αυτό που σχεδόν την ίδια χρόνια που κυκλοφόρησε στα 70's το είχαν διασκευάσει εξίσου γαμάτα οι April Wine

Κατά τα άλλα, το νέο πουλέν των ενημερωμένων της μουσικής (και όχι ευτυχώς μουσειακής) αναπαλαίωσης είναι οι  Friendship με νέο δισκάκι που σπέρνει:


Αγαπάμε όμως και Wolf Alice που ήρθαν και για liveάκι στην πλατεία Νερού.


Κάτι μου λέει ότι θα φορεθούν πολύ το καλοκαίρι και οι Mr.Bison με ολοκαίνουριο δισκάκι που σπαρταράει:



Και για να μην ξεχνιόμαστε obey the Church of the Cosmic Skull



υ.γ.: πριν χρόνια εντελώς πρόχειρα επέλεξα nickname για το blog το Chris hellyeah. To hellyeah εκτός από αγαπημένη redneck southern βλάχικη ατάκα ήταν και project του κυριολεκτικά και μεταφορικά μεγάλου Vinnie Paul που μας άφησε προχθές. RIP.

υγ2: όχι ξάδερφε, δεν έγραψα τίποτα για το νέο Ghost, άλλωστε αποκλείεται να μην έχετε ακούσει για αυτό κάπου. Αγαπάμε, αλλά σαν την πρώτη φορά τίποτε εν προκειμένω.

υγ3: Πωλίνα λέμε και δεν κλαίμε. Την είδαμε και Live πριν 5-6 χρόνια αφού δεν προκάμαμε στα 80s.

Sunday, 24 June 2018

Arp / ZEBRA

 Arp = Alexis Georgopoulos = ένας ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνης που δραστηριοποιείται μουσικά στην αβάν γκαρντ σκηνή της Νέας Υόρκης

ZEBRA = a post-everything symbiosis of ancient to future psychotropics, emphasizing points of connectivity between far-flung traditions. ZEBRA is as naturalistic as it is alien, disrupting outdated boundaries between musical traditions, hierarchies and genre politics (λέει στο bandcamp)



δοκιμή

Sunday, 17 June 2018

Sans la musique, la vie serait une erreur

Είχες ποτέ μια από αυτές τις νύχτες που νιώθεις ότι όλα σου φταίνε, τίποτα δε σου πάει καλά και αρχίζεις να υποψιάζεσαι ότι μάλλον φταις λιγάκι και εσύ;

Εκεί που καθόμουν λοιπόν με το τσιγάρο και το ποτό μου να σκοτώνω το χρόνο μου βλέποντας βιντεάκια στο youtube  πέφτω πάνω στο live του D.D Dumbo από το Pitchfork. 
Βλέποντας τον άρχισα να θαυμάζω το ταλέντο του αλλά και να ξενερώνω ακόμα πιο πολύ σκεφτόμενος πόσα ωραία πράγματα γίνονται στην πόλη και εγώ τα έχω χάσει. Αυτά βέβαια μέχρι να δω τη φάτσα μου να κουνίεται στο ρυθμό λίγο πριν το τέλος του κομματιού. Είχα ξεχάσει ότι ήμουν και εγώ εκεί από κάτω (είχα πάει κυρίως για τους Future Islands τότε).




Μαζί με το τσιγάρο έσβησα και την αυτολύπηση από τα μούτρα μου και σκέφτηκα "Sans la musique, la vie serait une erreur".
Enjoy!


Peter Cat Recording Co.

 Θανάση δώσε βάση, ακολουθεί μουσική πρόταση από Σπετσοφάι, την οποία όταν πρωτοάκουσα πήγαν να μου πέσουν τα πιάτα εκεί που τα΄πλενα:

Τρομερή κομματάρα με συγκλονιστικό βίντεο κλιπ (και ολίγον τι σπούκι). Οι Peter Cat που λες είναι από το Δελχί και έχουν κυκλοφορήσει δυο τρία δισκάκια, πρόσφατα δε κυκλοφόρησε στην γαλλική δισκογραφική Panache η συλλογή Portrait of a Time:

Φάιλ άντερ: Ινδική κρουνοψυχεδέλεια του χαμού ενίοτε με μπιμπλίκια

Thursday, 14 June 2018

Πάρτα μωρή άρρωστη Κάλι να μη στα χρωστάω

Φρέσκο EPάκι από τον Nick Mulvey,  παλιόφιλο πρώην μέλος των Πόρτικο.

More info. Fun fact για την Κάλι. Κι αν ψάχνεις το σαμπλάκι, ο Νικ μας ενημερώνει ότι προέρχεται από ηχογράφηση διαλογισμού της τεράστιας αυτής μορφής που μάλλον έχεις πετύχει.

Sunday, 10 June 2018

Misty in Roots - Live At The Counter Eurovision

Εύκολα ένα από τα καλύτερα live reggae albums που έχω ακούσει. 


Λίγα λόγια για το album από το site τους:

The Counter-Eurovision took place at the Cirque Royal in Brussels on 31st March and 1st April, 1979. It was organised by CAFIT under the initiative of Pour le Socialisme and the weekly newspaper POUR (Belgium). 
This album was produced with the helpful collaboration of the non-profit making association CAFIT (Collectif d'Animation pour la Formation et l'information des Travailleurs).

Track List

  1. Introduction   Smokes
  2. Man Kind   (D Mckay/Misty in Roots)
  3. Ghetto Of The City   (W Tyson/Misty in Roots)
  4. How Long Jah!   (D Mckay/Misty in Roots)
  5. Oh! Wicked Man!   (D Mckay/Misty in Roots)
  6. Judas Iscariote   (D Tyson/Misty in Roots)
  7. See Them Ah Come   (D Tyson/Misty in Roots)
  8. Sodome & Gomorra   (W Tyson/Misty in Roots)
Στρίψε ένα, πάτα play και καλή απόλαυση. 

--
§

Friday, 8 June 2018

The Mountainous

Various / LateNightTales: Agnes Obel



δοκιμή

Thursday, 7 June 2018

V.A. - Late Night (Disco) Edits

Xθες το βράδυ κόπηκε το ίντερνετ. 'Εκατσα λοιπόν και τα είπα με τη γυναίκα μου. Πλάκα έχει, μου φάνηκε καλός άνθρωπος και τη συμπάθησα πολύ. Είπαμε να τα ξαναπούμε.

Related image

Τώρα λοιπόν σου έχω πρόταση για το βράδυ.

Βάλε το τηλέφωνο στο αθόρυβο, κλείσε τηλεόραση κτλ, φτιάξε από ένα ποτό για σένα και την κυρία (ή τον κύριο, όπως προτιμάς) και καθίστε να τα πείτε παρέα με μια συλλογή που έφτιαξα για σας. Και όπου σας βγάλει ;-)

Καλή ακρόαση!
--
§

Wednesday, 6 June 2018

Marc Ribot's Ceramic Dog - YRU Still Here? (2018)



Από τότε που τον είδαμε να παίζει με τον John Zorn, έχει γίνει ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Έτσι, τον ακολουθώ σε όλα του τα πρότζεκτ. Θα συμφωνήσω λοιπόν με τον Φώντα, ότι είναι ήδη από τα αγαπημένα του 2018, "ένα εκρηκτικό χαρμάνι, που σμπαραλιάζει τα πάντα στο πέρασμά του".

Δες τους εδώ κι από KEXP.